Gdzie jest małpa? Twórczych cierpień ciag dalszy

Zdarza się, że pomysły dopadają w najmniej oczekiwanych momentach i jeśli przytrafi się to w kibelku, to pół biedy - przynajmniej jest na czym myśl zanotować. I to oczywiste, że trzeba mieć przy sobie ołówek - jak inaczej krzyżówkę rozwiązać;>? Pisanie w autobusie na kolanie jest mało praktyczne. Jak ktoś ma ładne kolana, to nie będzie rysował na nich szkicu torebki, czy wzoru na serwetkę. Poza tym moje ostatnie doświadczenia autobusowe wskazują na to, że warto podejmować szczególne środki ostrożności korzystając z komunikacji miejskiej.  Grzebanie długopisem w okolicach kolan jest więc raczej niewskazane. 

Swoją drogą - bardzo dziękuję za Wasze wyrazy troski, ciepła i werbalnego oburzenia względem kierowców autobusowych. Kto to wie, może facet kurzajek się dzięki temu nabawił, albo bolesnych wrzodów w wiadomych miejscach. Kobieca moc nie zna granic, szczególnie, gdy jest spotęgowana. Jak nie wierzycie, to przypominam plakaty z kobietami na traktorach :)). Zalecane również obejrzenie 'Czarownic z Eastwick'. Nie ma rzeczy, której byśmy nie potrafiły. 

Tak - chyba, że robimy kilka rzeczy na raz. Jak z tymi dopadającymi pomysłami, tak rękodziełowy  multitasking to mordęga. Punishery, choć nabrały barw , stale poprawiam, więc wyschnąć nie mogą, a jeszcze lakierowanie na koniec zostanie. Kociej puszcze, choć już polakierowana, to czegoś brakuje - nie wiem czego, ale zdecydowanie odnoszę jakieś brakujące wrażenie. Koniczyna wymaga ponownego malowania, no i zapomniałam kupić patyków do szaszłyków, więc kwiaty leżą zamiast stać... Na wszelki wypadek podkreślam kwiaty, żeby Wam jakieś głupoty nie przyszły do głowy ;)

Za to poszewkę na poduszkę ze ścinków różnych zrobiłam, a co :)). Przyda się, jak z niemocy zdecyduję walić głową w mur. Taka amortyzacja - na wszelki wypadek. 

A tak z innej beczki - nie widział kto mojej małpy?? Taka srebrna, nieduża. Gdzieś skubana się zapodziała. A poręczna jest strasznie i chciałam zobaczyć jak poradzi sobie z rękodzielniczymi fotkami... 

Stale coś gdzieś zapodziewam. Najczęściej klucze - szczególnie jeśli jest ich na przykład 2 (słownie: dwie)  sztuki. Jak można nie gubić czegoś takiego?? Nawet w zupie bym ich nie zauważyła, a co dopiero mówić w przepastnej torebce, albo na biurku, pełnym tego wszystkiego, co się na nim w danej chwili znajduje. No to zamocowałam ostatnio do takich kluczyków breloczek z kostkami (podarowana mi pamiątka z Londynu), głowę Jacka Skellingtona, breloczek z Boba Fettem albo innym klonem z Gwiezdnych Wojen. I jeszcze smycz. Trudno zgubić klucze z takimi dodatkami - w końcu brak pół kilo wagi zawsze się odczuwa :)

Jak znajdę małpę, to coś do niej przymocuję... cegłę może...