Szeflera i niezwykle prawdopodobna śmierć webowa.

Kojarzycie taki tekst: Niewie­dza to błogosławieństwo... Zgadzam się, jeśli chodzi o wiadomości z kraju i świata, info dotyczące koloru majtek Lady Gagi czy składu surowcowego parówek delikatesowych. W wielu innych sytuacjach niewiedza przyprawia mnie o ból głowy, czuję się bezsilna i jednocześnie wściekła, że muszę prosić o pomoc kogoś, kto wiedzę posiada. Najczęściej dotyczy to ... informatyków. 

W dzisiejszych czasach posiadanie takowego w drzewie genealogicznym jest niezwykle rozsądne a nawet pożądane. Nie ma nic gorszego, niż brak dostępu do sieci i konieczność przekazania najlepszego przyjaciela (czytaj lapek/pececik) do jakiegoś bezdusznego serwisu, w łapy technika, który gdzieś ma, ile czasu szukaliście wymarzonej tapety;>. Z drugiej strony, nawet posiadanie w rodzinie informatyka, często na niewiele się zdaje - do Waszego umierającego komputera przybędzie również szybko co karetka pogotowia do  jeszcze żywego pacjenta. 

Dlatego też mój młodszy braciszek uznał kiedyś, że prościej będzie nauczyć mnie kilku sztuczek. Pomyślał pewnie, że przestanę mu cztery litery zawracać, a on nie będzie musiał osobiście ratować mnie z opresji.  UWAGA - napisałam sztuczek, bo pewnej wiedzy nie da się przekazać, szczególnie w kilka minut i przez telefon. I przyznać muszę, że jeśli nie będę musiała pisać sprawdzianu z nabytych umiejętności, to zdołam np postawić na nowo system. Mając niezbędne dane - może zrobić to każdy, kto posiada zdolności małpy, sprowadzające się do zrobienia krok po kroku wypisanych na kartce czynności.

To nie znaczy, że lubię sama grzebać w kompie. Zawsze boję się, że coś pokićkam i z wstydem będę musiała udać się do serwisu, gdzie usłyszę kilka niezwykle trafnych uwag na temat wyższości małpy nad człowiekiem, szczególnie kobietą.

Ale nie mam też wyboru. Brat odszedł do miejsca gdzie netu jeszcze nie dociągnięto, a mój lapek prócz czkawki, dostaje zadyszki i zawiesza się kilka razy dziennie. Przegląd dysku ujawnia nagromadzenie masy śmieci, ściągniętych między innymi w trakcie poszukiwań idealnej tapety :)

Nie mam wielkiego wyboru. Choremu lapkowi trzeba mózg sformatować i zdecydowałam się tę operacje przeprowadzić dziś wieczór. Jeśli w najbliższym czasie nie dam znaku życia, oznaczać to będzie, że pacjent zapadł w śpiączkę i w niedługim czasie zostanie przewieziony do specjalnego bloku operacyjnego, celem przeprowadzenia transplantacji. Mam nadzieję oczywiście, bo zawsze może też skończyć w kostnicy;>.

To tyle metafor na dziś :). Nim zniknę (mam nadzieję, że nie na dobre), przedstawiam Wam szeflerę, która wraz z ogrodowym strachem wg Tildy trafiła wczoraj do domu mojego taty. Wątpię, by jakoś szczególnie przejął się ich obecnością, liczę jednak na Basię, że zadba o nowych domowników :). 

A teraz pozwólcie, że się pożegnam:)). Jak powiedział bohater odgrywany przez Jima Carrey'a w filmie Truman Show  :

 Dzień dobry. 

A na wypadek gdybyśmy się już potem nie widzieli – także dobry wieczór i dobranoc